معیار حق و باطل ؟!

این روزا بدجوری ذهنم درگیر دو کلمه "حق" و "باطل" شده ... همش دارم به این فکر می کنم که چی راسته چی دروغ ؟ چی حقه و چی باطل ؟ کی با سپاه خیره و کی با سپاه شره ؟
اصلاً معیار واقعی حق و باطل در این زمان که ما نه امام را دیده ایم و نه پیامبر را ، چیه ؟ واقعاً چجوری میشه فهمید که کی داره راست میگه و کی داره دروغ میگه ؟
متأسفانه گروهک های مختلف منافقین و ضد انقلاب هم از این اوضاع نابسمان کشور سوء استفاده کرده و میخوان از آب گل آلود ماهی بگیرن ... واقعاً نمیشه کامل و درست قضاوت کرد ؟ از یه طرف مخالفین و منتقدین دولت (اصلاح طلبان) تا حدودی حرفاشون منطقی و درست به نظر میاد اما از اونجا که یه رهبر و لیدر مشخصی ندارن ترس از این وجود داره که اگه اونا پیروز بشن به دلیل نداشتن برنامه و لیدر مناسب و مشخص ، حکومت رو به دست آدما و یا جناح ها و همون گروهک های نا اهل بسپارن و در نتیجه اوضاع هیچ که بهتر نشه بدتر هم بشه ... از طرف دیگه موافقین دولت هم به این معتقدند که با تغییر دولت و شرایط کنونی حکومت اسلام به فراموشی سپرده خواهد شد و در نتیجه کشور به بی بند و باری و فساد و ... کشیده خواهد شد ، پس ثبات شرایط بهترین راه است (اصولگرایان) که مسلماً با توجه به استدلالشان نتیجه گیری شان منطقی است اما ترس از آن می رود که ایشان نیز در استدلال خود اشتباه کنند که در اینصورت ثبات شرایط برابر با سکوت در برابر ظلم و باطل خواهد بود ...
واقعا تصمیم گیری در این شرایط بسیار مشکل شده و هیچکس نمی تواند با اطمینان کامل راه خود را انتخاب کند و بگوید که تصمیم من قطعاً و کاملاً درست است و نتیجه آن نیز مثبت خواهد بود ...
متأسفانه همونطور که گفتم دشمنان اسلام میخوان از این گل آلودی آب ماهی بگیرن و همانند اوایل پیروزی انقلاب اسلامی هر کدام می خواهند قدرت را در این شرایط بدست بگیرند ... به همین دلیل نمی توان کاملاً آزادانه ، راحت و با قاطعیت حرف زد و باید در رفتار و گفتار خود بسیار مراقب باشیم که از چاله به چاه نیافتیم چراکه مرز بین حق و باطل از مو باریک تر است ... به نظر میرسد که حفظ وحدت اسلامی همراه با حفظ عقاید و نظرات بهترین راه باشد اما این احتمال وجود دارد که این واحد شدن از سوی موافقین دولت ، با اظهار پشیمانی و پس گرفتن عقاید و نظرات جناح منتقد و مخالف دولت ، اشتباه گرفته شود که مسلماً این امر موجب انزجار بیشتر مخالفین خواهد شد ... پس واقعاً باید چه کار کرد ؟!
این روزها از عمق وجود سوره حمد رو درک میکنم و دائماً اون رو به صورت دعا با خودم زمزمه می کنم و از خدا عاجزانه می خوام که که کمکم کنه :
"بسم الله الرحمن الرحیم" ... "الحمد لله رب العالمین" ستایش فقط مخصوص خدای بالا سرمونه ... "الرحمن الرحیم" با تماوم مهربونیاش بخشنده ترین هم هست ... "مالک یوم الدین" فقط اونه که توی اون دنیا به حساب کتاب همه رسیدگی می کنه ... "ایاک نعبد و ایاک نستعین" خدایا ما فقط تویی را که یکتایی می پرستیم و به همین منظور فقط از خودت تقاضای کمک و یاری می کنیم ... "اهدنا الصراط المستقیم" راه درست و حق رو بهمون نشون بده ... "صراط الذین انعمت علیهم" کسایی که تو راه درست و حق هستند مسلماً نعمتیه که تو بهشون دادی پس ما رو هم به راه اونایی که بهشون نعمت دادی هدایت کن ... "غیر المغضوب علیهم" کسایی که تو غضبشون می کنی اصلاً نمیدونن حق و باطل چیه و در ابلهی خود هم می مونن و چشم و گوش دل خودشون رو به روی حقیقت می بندن و مسلماً خودشون کاری کردن که مورد غضبت قرار گرفتند ، پس خدایا ما رو غضب نکن و به راه اونا هدایت نکن ... "ولا الضالین" گمراهان کسانی هستند که راه باطل را در پیش گرفته اند ولی گمان می کنن در راه حق و درست هستند ، پس خدایا ما را در زمره گمراهان نیز قرار مده و به راه ایشان هدایت مکن ...